Jack Sparrow na topie

Przez ostatnie 2 lata bohatersko znosiłam przebieranie się starszego za Harry'ego Pottera. Okazji po temu było kilka, a strój nietrudny do wykonania, bo w lumpeksie, dokładnie wtedy, gdy tego potrzebowałam, trafiłam na oryginalny, licencjonowany płaszcz z filmu (o mojej sympatii do zakupów w second handach, czy jak je kto lubi nazywać jeszcze będzie, choć nie zamierzam iść w stronę blogerstwa modowego.

Skończyliśmy jednak czytać całą serię Harry'ego, z ósmą częścią włącznie, i Starszy z entuzjazmu do czarowania wyrósł. W to miejsce błyskawicznie wskoczył nowy idol - Jack Sparrow.

Nie było więc zaskoczenia, gdy oznajmił, że za niego zamierza się przebrać na tegoroczny bal karnawałowy. Babcia została zaangażowana w strój, ja zajęłam się włosami, atacie przypadła szpada. A jak przygotować taki strój we własnym zakresie?

Koszula z szerokimi mankietami, najlepiej damska, tutaj po babci. Spodnie bawełniane, luźne, zwężone w pasie z zakamarków strychu. Kamizela z rozpinanej starej sukienki. Chusty dwie, w tym jedna farbowna na szybko, bo miała odcień gołąbkowy i dziecko nie chciało się godzić na nadmierne kolorystyczne ustępstwo. Buty za cholewami, a w zasadzie cholewki wciągnięte na spodnie i buty z nogawek starych brązowych spodni, rozciętych i wywiniętych.

Włosy, przyznam nieskromnie, wykonane przeze mnie genialnie z koszulki trykotowej metodą robienia włóczki t-shirtowej (będzie o tym za czas jakiś). Do tego kilka wełnianych warkoczyków i nawleczonych koralików.

Szpada - dla bezpieczeństwa papierowa. Zwinięta w rulon z szarego papieru, owinięta srebrną taśmą wzmacniającą (Lidl, 50 m za ok. 13 zł). Na to nałożona pokrywka od kubeczka na pomidorki koktajlowe, bo miała idealny kopulasty kształt i już gotowy otwór. Oraz połowa obejmy do łączenia rur (bez gumy).

Roboty było sporo, ale za to efekt więcej niż zadowalający.

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Doświadczenie na misiach

Trochę nieogarnięta ostatnio jestem. Nie moja wina to tym razem, raczej mojego leczenia. Nie mam niestety na to wpływu. Akceptuję stan, jaki jest, żeby się nie frustrować. Nie zmienia to faktu, że coś tam, choćby ze Starszym działamy. Robiliście kiedyś doświadczenia na zwierzętach? Wyrywanie nóżek muchom? Słaby żart. Też nie robiłam. Ale są takie zwierzątka domowe, które się świetnie do jednego eksperymentu nadają. Misie-gumisie, Haribo, czy jak je tam sobie nazywacie, a akurat macie pod ręką. Zwłaszcza wtedy, gdy zapowiada się, że jednak się zmarnują, bo nikt już nie chce sięgać do otwartej paczki... Jak tam Wasza wiedza przyrodnicza? Co się stanie, gdy umieścimy po misiu w różnych roztworach? Czy miś w czystej wodzie się rozpuści? Spróbujmy. Przygotujcie 6 pojemników plastikowych/szklanych, co tam macie pod ręką, i do pierwszego wlejcie pół kubka mleka, do drugiego octu, do pozostałych 4 wlejcie po pół kubka wody. W jednym niech woda pozostanie bez dodatków. Do 3 k...

Czytaj więcej

Piankolina - chmurkolina

Wyjątkowo szybka akcja zabawowa, gdy ma się potrzebę odrobiny spokoju od dzieci w szale przygotowań świątecznych. Albo jakichkolwiek innych. A dzieci odmawiają już współpracy w zakresie sprzątania ;-). Już jakiś czas temu zaopatrzyłam się w piankę do golenia. Nie, nie zużyłam mężowi, bo on używa żelu, a tutaj pianka jest wskazana... Zapas skrobi ziemniaczanej, z racji naszych różnych zabaw, posiadam nieco większy niż wskazywałby na to zdrowy rozsądek... Do tej zabawy potrzebne są, jak wynika z powyższego: - 1 opakowanie pianki do golenia - 1 kg skrobi ziemniaczanej - duży pojemnik, w którym da się te dwa produkty wymieszać Piankę wyciskamy do pojemnika. W całości. Wsypujemy skrobię ziemniaczaną i mieszamy. I, jak dla mnie, to jest ten najfajniejszy moment... Na anglojęzycznych blogach ta masa nazywana jest cloud dough , czyli chmurkowe ciasto . Po polsku funkcjonuje piankolina , pewnie od zastosowania pianki do golenia. Do mnie skojarzenie z chmurami przemawia ...

Czytaj więcej

Maść z mniszka na ratunek

Lato, jakie by w tym roku nie było, ewidentnie zbliża się ku końcówce. Chłody pomału nadchodzą, a dla mnie niestety wiąże się to z problemami skórnymi. Niby nie są one jakieś wielkie, rzucające się w oczy, ale wkurzają mnie niemiłosiernie i jak dotąd regularne kremowanie rąk nic na nie nie pomagało. Gdy na dworze zaczyna być zimno wysusza mi się skóra dłoni do tego stopnia, że na palcu wskazującym zaczyna być chropowata i wygląda, jakbym wcale o siebie nie dbała, a przy paznokciach kciuków pęka i tworzą mi się bolesne ranki. Nie są one wielkie, ale wykonywaniu wszelkich czynności domowych zawsze towarzyszy dyskomfort. Ponieważ klasyczne środki jakoś mi nie pomagały (szczególnie, że wiele maści, nawet tych aptecznych za bazę ma alkohol), w tym roku postanowiłam się pobawić w zielarkę. Przyznam, że dopiero wtedy, gdy zaczęłam szukać przepisu na kremy/maści łagodzące na AZS dla Młodszego - po dokonaniu przykrego odkrycia, że trudno go czymkolwiek wysmarować, bo większość maści w pierw...

Czytaj więcej

DoIt-TestIt

Szukaj na tym blogu