Przejdź do głównej zawartości

Wpienione obrazki

Zgodnie z programem nauczania, w klasie Starszego robili ostatnio eksperymenty z sodą i octem, robiąc jakieś butelkowe potwory. Postanowiłam więc w tej kwestii pójść za ciosem i przy pomocy tych właśnie składników stworzyć coś nieco trwalszego niż zalany pianą butelkowy potwór.

Do tego celu potrzebne nam były:
- soda oczyszczona
- ocet
- barwnik spożywczy (choć na moich ulubionych stronach sugerują akwarele w płynie, ale barwnik spożywczy wychodzi zdecydowanie taniej)
- woda
- papier do akwareli
- pojemniczki (my wykorzystaliśmy plastikowe pudełko po jajkach)
- większy pojemnik (może być plastikowe pudełko), do którego zmieści się nasz arkusz papieru
- pipeta


1. Wsypujemy po łyżeczce sody do pojemniczka na każdy kolor, którego zamierzamy użyć. Wlewamy tyle samo wody lub ciut więcej. Dodajemy barwnik spożywczy i mieszamy. Soda osiądzie na dnie pojemnika, nie rozpuści się.


2. Pędzel w dłoń i tak stworzonymi farbami malujemy cokolwiek. Ważne, aby na pędzel zawsze nabierać też sodę, a nie sam płynny kolor.


3. Wkładamy obrazek do pojemnika, nabieramy pipetą ocet i zaczynamy zakraplać.


4. Zgodnie z prawami chemicznymi nasz obrazek zacznie się pienić - w końcu to reakcja kwasu (ocet) i zasady (soda oczyszczona), w trakcie której uwalnia się dwutlenek węgla, stąd bąbelki na powierzchni obrazka.


5. A potem można dalej zakraplać. Starszy mocno rozpędził się z laniem tego octu, więc całe szczęście, że wkładaliśmy obrazki do pudełka na czas zabawy.


6. Potem znów dodawał sody z barwnikiem, i znów zakraplał.


I jeszcze, i jeszcze i jeszcze. A potem wybłagał, żebyśmy jeszcze kilka obrazków zrobili...


I tak ta nasza zabawa trwała...


A rano, kiedy obrazki wyschły - a były mokre, że hej - otrzymaliśmy takie akwarelowe abstrakcje pokryte warstewką soli, żeby było jasne - nie kuchennej - ale octanu sodu.

Etykiety:

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Doświadczenie na misiach

Trochę nieogarnięta ostatnio jestem. Nie moja wina to tym razem, raczej mojego leczenia. Nie mam niestety na to wpływu. Akceptuję stan, jaki jest, żeby się nie frustrować.  Nie zmienia to faktu, że coś tam, choćby ze Starszym działamy.  Robiliście kiedyś doświadczenia na zwierzętach? Wyrywanie nóżek muchom? Słaby żart. Też nie robiłam. Ale są takie zwierzątka domowe, które się świetnie do jednego eksperymentu nadają. Misie-gumisie, Haribo, czy jak je tam sobie nazywacie, a akurat macie pod ręką. Zwłaszcza wtedy, gdy zapowiada się, że jednak się zmarnują, bo nikt już nie chce sięgać do otwartej paczki... Jak tam Wasza wiedza przyrodnicza? Co się stanie, gdy umieścimy po misiu w różnych roztworach? Czy miś w czystej wodzie się rozpuści? Spróbujmy. Przygotujcie 6 pojemników plastikowych/szklanych, co tam macie pod ręką, i do pierwszego wlejcie pół kubka mleka, do drugiego octu, do pozostałych 4 wlejcie po pół kubka wody. W jednym niech woda pozostanie bez dodatków. Do 3 k...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Piankolina - chmurkolina

   Wyjątkowo szybka akcja zabawowa, gdy ma się potrzebę odrobiny spokoju od dzieci w szale przygotowań świątecznych. Albo jakichkolwiek innych. A dzieci odmawiają już współpracy w zakresie sprzątania ;-). Już jakiś czas temu zaopatrzyłam się w piankę do golenia. Nie, nie zużyłam mężowi, bo on używa żelu, a tutaj pianka jest wskazana... Zapas skrobi ziemniaczanej, z racji naszych różnych zabaw, posiadam nieco większy niż wskazywałby na to zdrowy rozsądek... Do tej zabawy potrzebne są, jak wynika z powyższego: - 1 opakowanie pianki do golenia - 1 kg skrobi ziemniaczanej - duży pojemnik, w którym da się te dwa produkty wymieszać Piankę wyciskamy do pojemnika. W całości. Wsypujemy skrobię ziemniaczaną i mieszamy. I, jak dla mnie, to jest ten najfajniejszy moment... Na anglojęzycznych blogach ta masa nazywana jest cloud dough , czyli chmurkowe ciasto . Po polsku funkcjonuje piankolina , pewnie od zastosowania pianki do golenia. Do mnie skojarzenie z chmurami przemawia ...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Maść z mniszka na ratunek

Lato, jakie by w tym roku nie było, ewidentnie zbliża się ku końcówce. Chłody pomału nadchodzą, a dla mnie niestety wiąże się to z problemami skórnymi. Niby nie są one jakieś wielkie, rzucające się w oczy, ale wkurzają mnie niemiłosiernie i jak dotąd regularne kremowanie rąk nic na nie nie pomagało. Gdy na dworze zaczyna być zimno wysusza mi się skóra dłoni do tego stopnia, że na palcu wskazującym zaczyna być chropowata i wygląda, jakbym wcale o siebie nie dbała, a przy paznokciach kciuków pęka i tworzą mi się bolesne ranki. Nie są one wielkie, ale wykonywaniu wszelkich czynności domowych zawsze towarzyszy dyskomfort. Ponieważ klasyczne środki jakoś mi nie pomagały (szczególnie, że wiele maści, nawet tych aptecznych za bazę ma alkohol), w tym roku postanowiłam się pobawić w zielarkę. Przyznam, że dopiero wtedy, gdy zaczęłam szukać przepisu na kremy/maści łagodzące na AZS dla Młodszego - po dokonaniu przykrego odkrycia, że trudno go czymkolwiek wysmarować, bo większość maści w pierw...
1 komentarz
Czytaj więcej