Przejdź do głównej zawartości

Niby-ciastolina

Nie będę tak złośliwa i nie każę Wam znów tak dużo czytać. Dzisiaj szybka akcja ciastolinowa. A w zasadzie niby-ciastolinowa, bo mamy ze Starszym mieszane uczucia co do efektów.

Składniki:
- odżywka do włosów
- skrobia ziemniaczana
- kilka łyżek zwykłej mąki
W zasadzie przepis, na którym bazowałam, mówił o użyciu samej skrobii w połączeniu z odżywką w stosunku 2:1. Problem polega jednak na tym, że połączenie skrobii z płynem daje coś na pograniczu cieczy nienewtonowskiej. Czyli owszem, dało się to super fajnie zagnieść, ale po chwili przestawało trzymać kształt i masa się nieco rozpływała. Dodatnie większej ilości skrobii z kolei powodowało zbytnie kruszenie się całości, więc o zabawie jak ciastoliną nie było już mowy. Żeby jednak nie zmarnować wszystkiego, postanowiłam dodać kilka łyżek zwykłej mąki, która pozwoliła lepiej utrzymać całość "w kupie".
Barwniki oczywiście też dodałam.

Starszy był efektem początkowo zachwycony, bo masa jest rzeczywiście bardzo delikatna w dotyku. Młodszemu też pasowała, bo on jest na etapie przeciskania wszystkiego przez taką "strzykawkę" z oryginalnego Play-Doh i robienia kulek, tudzież ściubienia każdej masy na drobne.
Starszy jednak po chwili stwierdził, że pierwsza ciastolina, którą dla nich robiłam, jest jednak zdecydowanie lepsza i identyczna z oryginałem, bo daje się tak samo idealnie modelować. Ta ma pod tym względem większe ograniczenia.

Więc jeżeli ktoś nie chce ryzykować zmarnowania odżywki i skrobii ziemniaczanej. Polecam naprawdę niezawodny przepis na domową ciastolinę. U nas wytrzymała spokojnie pół roku, choć dosyć szybko stała się monotonna kolorystycznie - szaro-buro-zielona z czerwonymi wstawkami.
 Poza tym konsystencja idealna.
Etykiety:

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Doświadczenie na misiach

Trochę nieogarnięta ostatnio jestem. Nie moja wina to tym razem, raczej mojego leczenia. Nie mam niestety na to wpływu. Akceptuję stan, jaki jest, żeby się nie frustrować.  Nie zmienia to faktu, że coś tam, choćby ze Starszym działamy.  Robiliście kiedyś doświadczenia na zwierzętach? Wyrywanie nóżek muchom? Słaby żart. Też nie robiłam. Ale są takie zwierzątka domowe, które się świetnie do jednego eksperymentu nadają. Misie-gumisie, Haribo, czy jak je tam sobie nazywacie, a akurat macie pod ręką. Zwłaszcza wtedy, gdy zapowiada się, że jednak się zmarnują, bo nikt już nie chce sięgać do otwartej paczki... Jak tam Wasza wiedza przyrodnicza? Co się stanie, gdy umieścimy po misiu w różnych roztworach? Czy miś w czystej wodzie się rozpuści? Spróbujmy. Przygotujcie 6 pojemników plastikowych/szklanych, co tam macie pod ręką, i do pierwszego wlejcie pół kubka mleka, do drugiego octu, do pozostałych 4 wlejcie po pół kubka wody. W jednym niech woda pozostanie bez dodatków. Do 3 k...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Piankolina - chmurkolina

   Wyjątkowo szybka akcja zabawowa, gdy ma się potrzebę odrobiny spokoju od dzieci w szale przygotowań świątecznych. Albo jakichkolwiek innych. A dzieci odmawiają już współpracy w zakresie sprzątania ;-). Już jakiś czas temu zaopatrzyłam się w piankę do golenia. Nie, nie zużyłam mężowi, bo on używa żelu, a tutaj pianka jest wskazana... Zapas skrobi ziemniaczanej, z racji naszych różnych zabaw, posiadam nieco większy niż wskazywałby na to zdrowy rozsądek... Do tej zabawy potrzebne są, jak wynika z powyższego: - 1 opakowanie pianki do golenia - 1 kg skrobi ziemniaczanej - duży pojemnik, w którym da się te dwa produkty wymieszać Piankę wyciskamy do pojemnika. W całości. Wsypujemy skrobię ziemniaczaną i mieszamy. I, jak dla mnie, to jest ten najfajniejszy moment... Na anglojęzycznych blogach ta masa nazywana jest cloud dough , czyli chmurkowe ciasto . Po polsku funkcjonuje piankolina , pewnie od zastosowania pianki do golenia. Do mnie skojarzenie z chmurami przemawia ...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Maść z mniszka na ratunek

Lato, jakie by w tym roku nie było, ewidentnie zbliża się ku końcówce. Chłody pomału nadchodzą, a dla mnie niestety wiąże się to z problemami skórnymi. Niby nie są one jakieś wielkie, rzucające się w oczy, ale wkurzają mnie niemiłosiernie i jak dotąd regularne kremowanie rąk nic na nie nie pomagało. Gdy na dworze zaczyna być zimno wysusza mi się skóra dłoni do tego stopnia, że na palcu wskazującym zaczyna być chropowata i wygląda, jakbym wcale o siebie nie dbała, a przy paznokciach kciuków pęka i tworzą mi się bolesne ranki. Nie są one wielkie, ale wykonywaniu wszelkich czynności domowych zawsze towarzyszy dyskomfort. Ponieważ klasyczne środki jakoś mi nie pomagały (szczególnie, że wiele maści, nawet tych aptecznych za bazę ma alkohol), w tym roku postanowiłam się pobawić w zielarkę. Przyznam, że dopiero wtedy, gdy zaczęłam szukać przepisu na kremy/maści łagodzące na AZS dla Młodszego - po dokonaniu przykrego odkrycia, że trudno go czymkolwiek wysmarować, bo większość maści w pierw...
1 komentarz
Czytaj więcej